Önce bir geçmişi hatırlayalım.
Şu yazıyı 27 Ekim 2007 Cumartesi günü eski blogumda yazmışım:
"29. AVRASYA MARATONU
Maratondan bir gece önce özenle hazırladığımız Maraton kostümlerimiz:)
Uzundur yazmadım, yazamadım ama yazmadım demek hiç bir şey de yapmadım demek değil. Hepsini toparlayacağım yakında. Bir kaç saat sonra İstanbul'a gidiyorum. 29. Avrasya Maratonuna katılmaya gidiyorum. 15km'lik etabına katılacağım. Geçen sene de koşmuştum. İsteğim ve hedefim, sağlık sorunu olmadığı sürece hayatımın sonuna kadar her sene Avrasya Maratonu’na katılmak. Bu seneki hedefim 1:15'in altında koşmak. Herkes en az bir kere denemeli Avrasya Maratonu'na katılmayı. En azından köprünün üzerinden yaya olarak geçmek bile buna değer. Geçen sene koşması için Kamil'in kanına girmiştim, bu sene de Güçlü'yü kandırdım. Güçlü ile beraber çok keyifli ve faydalı antrenmanlar da yaptık. Renay bu sene de koşuyor tabiiki. Renay'ın başka bir amacı daha var. Omurilik Felçlileri Derneği adına koşarak bağış toplayacak. Geçen sene de yapmıştı ve çok da fayda sağlamıştı dernek. Ayşe'de bu sene ilk koşacak olanlardan. O da Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği'nin "Türkiye'nin Eğitimli Kızları Projesi" için koşarak bağış toplayacak. Eğer bu bağış faaliyeti ile ilgilenirseniz bana yazın ki Ayşe veya Renay'la veya dernekle irtibata geçmenizi sağlayayım. Her sene tanıdık koşucular artıyor.Belki iyi bir planlama ve organizasyonla Londra, Kenya veya New York gibi meşhur maratonlarda da koşarız bir gün. Ama eminim hiç birinde bir kıtada başlayıp başka bir kıtada maraton tamamlamanın keyfi olmaz. "
13 Aralık 2007 Perşembe günü de bunları yazmışım:
"Bir Avrasya Maraton'u Daha Bitti
Bir kez daha Asya'dan Avrupa'ya koşarak geçtim. Bu sefer derecem 1:14:39 hedeflediğimden daha iyi bir derece yaptım. Bakalım seneye kaç koşacağım? Hava çok güzeldi, bu sene tanıdık yüzler daha fazlaydı. Yine organizasyon fiyaskosu yaşadık. Her şeye rağmen koşup bitirmek çok keyifli.
Yarıştan önce Güçlü saatleri ayarlama konusunda bir sorun yaşadığı için en son otobüsle başlangıç noktasına gelebilmiş. O yüzden ilk fotoğrafta yok. Renay, Ayşe, ben yarış öncesi otobüslere binmeden önce:
Bu da yarış sonrası madalyalarla hatıra fotoğrafı:
Maratondan sonra Aşk Kafeye gittik kutlamaya. Çok uzun bir yemek seramonisini bira ile neticelendirdik.
Ohhh, yarasın:)Gelelim günümüze...
Küçük yaşlardan beri spor hep hayatım içerisinde oldu. Önce jimnastik, sonra basketbol ve uzun yıllar sutopu. Maddi ve manevi anlamda beni ben yapan sutopu oldu. Mülkiye'de başladım sutopuna, sonra ODTÜ'ye transfer oldum. Üniversite yıllarında bir takım sebeplerden ayrı düştüm bu mükemmel spordan. Tabii böyle uzun ayrılıktan sonra geri dönüş pek kolay olmuyor. Gönül çok istiyor ama iş güç derken hem antrenman yapmaya zaman ayarlayamıyorsunuz hem de artık fizik, genç sutopcularla mücadele etmeye pek yetmiyor. Ancak arada sırada bir kaç veteran sutopcuyla havuza gidip antrenmanda takımla maç yapıyorsunuz . Arada maçlara gidiyorum tribünden takımı desteklemeye, eski günleri hatırlamaya, arkadaşları görmeye fırsat oldukça. Neyse daha uzatmayayım. Spor benim için önemli, ille sportif bir hedef, bir mücadele olsun istiyorum hayatımda. 2006 yılında ilk Avrasya Maratonu'mu koştum. 15km'lik etabı 1 saat 21 dakikada bitirdim. Hiç antrenman yapmamıştım öncesinde. 2007’nin hikayesini yukarıda anlattım. 2oo8’de Avrasya Maratonu’nu 1 saat 15 dakikada koştum. Geçen sene katılanacak maratonlar listesine Antalya’daki Uluslararası Öger Maratonu’nu da (“Runtalya”) ekledik.
2008’de Öger Yarı Maratonu'nu 1 saat 49 dakikada koşmuştum. Şimdi yine Öger Maratonu'nun zamanı geldi. Cumartesi Antalya'ya gidiyorum. 8 Mart Pazar günü maraton var. Güçlü ile beraber gidiyoruz. 1,5 aydır çok iyi bir antrenman dönemi geçiriyorduk, taki 15 gün önce bir pazar günü 14km antrenmanından sonra ben hastalanana kadar... Soğuk algınlığı fena çarptı, 15 gündür hala hastalığın etkisindeyim ve hiç antrenman yapamadım bu sürede. Halbuki hastalanana kadar Salı, Çarşamba, Perşembe tempo, sürat ve rejenerasyon antrenmanları, haftasonları da uzun mesafe idamanı yapıyorduk. Benim hastalanmama dayanamayan Güçlü de geçen hafta aynı şekilde hastalandı. Öyle görünüyor ki maraton pek keyifli olmayacak bu sefer. Hastalıklar, antrenmansızlık ve bunların neticesinde çok güçsüz gidiyorum Runtalya için. Bu şartlar altında geçen seneki 1 saat 49 dakika derecemi yapamayacağım ortada. Benim için önemli olan 21,1 km’lik koşuyu sağlam ve sağlıklı bir şekilde bitirmek. Daha iyi dereceye seneye bakacağım artık. Bu sefer maraton koşmanın yanında daha önemli başka bir motivasyonum daha var: Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği (“TOFD”) adına bağış toplamaya çalışacağım.
Bağış toplamak için Amerika ve Avrupa’da oldukça sık kullanılan ve bir kaç senedir Türkiye’de de ADIM ADIM Oluşumu sayesinde uygulanmaya başlanan "Yardım Koşusu ("Charity Run")" faaliyeti ile engelli kardeşlerimize akülü sandalye almak üzere bağış toplamak istiyorum. Adım Adım'ın web sitesinden bugüne kadar Adım Adım sporcularının koşarak topladığı paralarla alınan akülü sandalyeler ve yine Türkiye'nin Eğitimli Kızları Projesi kapsamında okuma şansına kavuşan kızlarımız hakkında detaylı bilgi alabilirsiniz. Normal şartlarda bu halimle kendimi daha da zorlamam pek mantıklı değil ama maratonun bu amacı beni daha da motive ediyor. Bütüne anlamlı bir katkı sağlayacağım için seviniyorum.
Adım Adım: Harakete geçin, harekete geçirin
14 yorum:
bu yazıyı 2 açıdan çok sevdim: birincisi, sporu bir dönem katıldığı trekkingler dışında hayatına sokamamış biri olarak, bunca yoğun bir spor hayatın olduğu için seni kutlamak hissi uyandırdı bende.. ikincisi bu aktiviteye bir de sosyal sorumluluk katıp bağış toplama fikri de ayrıca yüce gönüllülük örneği..
her ne kadar sağlık sorunları nedeniyle istediğin dereceyi yapamayacak olduğunu düşünsen de orda olman bile bence harika.. köprüden geçerken şöyle bi gökyüzüne bakıp bana bi selam yollar mısın :)
Adım adım organizasyonunu, buradan çıkan yardımseverliği, içine girdiğiniz antreman disiplinini çok seviyor ve takdir ediyorum..Bence herkese örnek bir davranış bu.. Yapılan eylemi anlamlı kılan, onu iyi şeye dönüştüren ve yarar sağlayan..Keşke herkes, yaptığı eylemi böyle bir faydaya çevirebilse... Eylem, hizmete dönüşebilse..
O yüzden 50 yaşınıza gelsenizde, size bu konuda her zaman destekliyorum.Yürekten alkışlıyorum. Belki bir gün bende koşarım sizinle, kimbilir ?
Cheetos, teşekkür ederim. Selam söylerim tabi ama maraton startında selamlaşmak daha güzel olmaz mı? Köprünün üzerinden geçmeye daha var. Avrasya 18 Ekim pazar günü. Sen de katılırsın belki bu sefer. Bir düşün bunu.
Ne güzel anlatmışsın. Burcu'cum madem koşmak istiyorsun buluşma yeri ve adresini veriyorum. 18 Ekim Pazar günü, Boğaziçi Köprüsü Asya ayağı gişelerinin 300metre gerisi. Saat 09:00. Yakında maraton savaşları-2 geliyor. Bir de 50 yaş çok genç değil mi? Sağlam olalım da hep koşalım. Ne dedeler beni geçiyor maratonlarda bir görseniz.
Bir kez daha kutluyorum Alevcim, bu sefer bitirmen bile büyük başarı bu halde..
Benim de bir gün sizinle koşma hedefim var, en kötü Boğaz Köprüsü'nden şöyle yürüye yürüye geçeyim istiyorum:))
Afrocuğum hakikaten şu Avrasya işini yapalım, yürürüz en kötü. Ama yapalım mutlaka...
Teşekkür ederim. Afro, boğaz sefası 18 Ekim'de. Çok güzel olur.
Başakçım hakikaten de böyle bir blogger buluşması yapsak ya, hatta belki bir yardım kampanyası da gerçekleştirebiliriz. Biz de kız arkadaşlarımla yürüyoruz Avrasya'da. En güzel yanı da bitirişte Taksim Bambi büfede kaşarlı tavuk dürüm yeyip atom içmek:))))
Alev sen ne kadar süreyle cimnastik yaptın. Ben cimnastik federasyonunda çalışıyorum, ailemizin eski bir üyesiyle blog kardeşi olmak çok hoşuma gitti.
Psikocum gel de çekim yasasına inanma:) Demek jimnastik federasyonundasın, ne güzel bir iş...
Ne güzel. Pisikopati, cimnastik bilinçli olarak eğitilerek ve öğretilerek yaptığım ilk sportif aktivitedir. İlkokul yıllarımda yaptım. Benden bir cacık olmayıncaya kadar 1,5 sene devam ettim. Önümüzdeki Avrasya Maratonu'nda daha da çok tanıdık yüz olacak galiba. Tabi bu sene parkur değişti. Artık Dolmabahçe Sarayı'nın önünde bitmiyor. Bitiş Sultanahmet'te.
Yani bu sene menüde kaşarlı tavuk dürüm-atom ikilisi yerine köfte-ayran var.
sorun diil canım, o kadar efor sarfettikten sonra köfte ayrana da kimse bişey demez emin olabilirsin:) olmazsa bambiden paket sipariş veririz.
başakçığım ben de bu çekim yasasına ikna oluyorum yavaş yavaş, nereden nereye değil mi:)
safranı bıyıklarından öp benim için
o zaman bu sene 18 ekim de doluyuz :) umarım benim bir yurtdışı seyahatim olmaz geçen seneyi kaçırmıştım.
Ben bu sene için yürüyüş de olsa hedefliyorum, içimde kalacak yoksa...
super organizyon:) me like
Yorum Gönder